سیارات منظومه شمسی

منظومه خورشیدی یا منظومه شمسی ناحیه‌ای در فضا با مرکزیت خورشید است که سیاره‌ها، قمرها و تمام دیگر اجرام آن ناحیه تحت تاثیر مستقیم نیروی گرانش خورشید به‌دور آن می‌چرخند و کم‌وبیش از نور خورشید تاثیر می‌پذیرند. این منظومه، جزء بسیار کوچکی از کهکشان غول‌پیکر راه شیری محسوب می‌شود و البته تنها منظومه عالم نیست. کیهان میلیاردها منظومه‌ ستاره‌ای (stellar system) دارد که منظومه شمسی (solar system) تنها یکی از آن‌هاست., ...ادامه مطلب

منظومه شمسی نواحی مختلفی دارد که شماری از آن‌ها اهمیت خاصی دارند. خورشید، نقطه مرکزی منظومه شمسی است. تمام اجرام منظومه تحت تاثیر نیروی گرانش یا جاذبه خورشید هستند. طبیعتا هرچه از خورشید دورتر شویم، اثر نور و جاذبه خورشید نیز کاهش می‌یابد اما حتی دورترین نواحی منظومه شمسی نیز باز از جاذبه و نور خورشید تا حدی تاثیر می‌پذیرند. برخی از نواحی مهم منظومه شمسی چنین هستند: کمربند سیارکی : حلقه‌ای متشکل از میلیون‌ها سیارک ریز و درشت است که بین مدار مریخ و مشتری, ...ادامه مطلب

ت رتیب و محل چینش سیاره‌ها و دیگر اجرام منظومه شمسی متاثر از نحوه شکل‌گیری منظومه شمسی است. سیاره‌های منظومه شمسی به‌دو نوع سنگی و گازی تقسیم می‌شوند. اوایل پیدایش منظومه شمسی توده‌های سنگ و غبار چون سنگین‌تر بودند نزدیک‌تر به خورشید باقی ماندند و تدریجا به‌هم پیوستند و نهایتا سیاره‌های سنگی یعنی «عطارد» و «زهره» و «زمین» و «مریخ» را شکل دادند. اما توده‌هایی که جنس‌شان از گاز، یخ یا مایع بود، به نواحی دورتر منظومه شمسی رانده شدند., ...ادامه مطلب

حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش، بخشی از گازها و غبارهای پراکنده در فضا تدریجا به‌هم پیوستند و سرانجام به توده عظیم یا نوعی سحابی تبدیل شدند که اصطلاحا به‌آن ابر مولکولی می‌گویند. هرچه این توده متراکم‌تر و جرم آن بیشتر می‌شد، طبیعتا گرانش یا جاذبه مرکزی آن نیز افزایش می‌یافت و مواد بیشتری را جذب خود می‌کرد و این روند همچنان ادامه می‌یافت. با افزایش فشار و تراکم، دمای مرکزی ابر مولکولی نیز بیشتر می‌شد. با افزایش مداوم فشار و دما در مرکز توده سرانجام هم‌جوشی, ...ادامه مطلب

پرسش: منظومه خورشیدی یا منظومه شمسی چیست و چگونه تشکیل شده است؟ حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش با تولد خورشید، منظومه شمسی نیز پدید آمد. منظومه شمسی ناحیه‌ای از فضای گسترده کیهان است که در آن ناحیه، تمام سیاره‌ها و دیگر اجرام، تحت تاثیر جاذبه یا گرانش قدرتمند خورشید، حول آن در گردش هستند و متناسب با فاصله‌شان از نور خورشید تاثیر می‌پذیرند. این منظومه فقط یک ستاره دارد که همان خورشید است. اما ۸ سیاره، ۲۱۱ قمر (تاکنون) و هزاران سیاره کوتوله و میلیون‌ها سیارک حول, ...ادامه مطلب

منظومه شمسی فقط یک ستاره دارد و آن خورشید است. این توپ درخشان ۴.۵ میلیارد سال عمر داشته و از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. خورشید در فاصله حدودا ۱۵۰ میلیون کیلومتر از زمین، در مرکز منظومه شمسی قرار گرفته است و بدون انرژی آن، حیات در سیاره ما وجود نداشت. خورشید بزرگترین جرم منظومه شمسی محسوب می‌شود، به طوری که اگر بخواهیم حجم آن را پر کنیم به تعداد ۱.۳ میلیون سیاره زمین نیاز داریم! گرانش بسیار زیاد خورشید موجب می‌شود اجرام منظومه شمسی کنار هم نگه داشته, ...ادامه مطلب